کد مطلب:292405 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:238
حکایت پانزدهم: سید بن طاووس
در ملحقات كتاب «انیس العابدین» ذكر شده كه از ابن طاووس نقل شده كه او در هنگام سحر در سرداب مقدس از صاحب الامر(ع) شنید كه آن جناب می فرمود: «اللهمَّ اِنّ شعیتنا خلقت مِن شُعاعِ أنوارِنا و بقیة طینتنا و قد فعلوا ذُنوباً كثیرة اتكالاً علی حبِّنا و وِلایتنا فان كانت ذنوبهم بینك و بینهم، فاصفح عنهُم فقد رَضینا و ما كان منها فیما بینَهم، فاصلح بینهم و قاصّ بها عن خمسنا و ادخلهم الجنّة و زحزحهم عن النّار و لا تجمع بینهم و بین اعدائنا فی سخطك».
خدایا شیعیان ما را از نور ما و بقیه طینت ما خلق كرده ای. آنها گناهان زیادی به اتكال بر محبت ما و ولایت ما كرده اند اگر گناهان ( - طینت: خلقت، سرشت. )
( - اتكال: اعتماد كردن. )
آنها گناهیست كه در ارتباط با تو است از آنها بگذر كه ما را راضی كرده ای و آنچه از گناهان آنها در ارتباط با خودشان است خودت بین آنها را اصلاح كن و از خمسی كه حق ما است به آنها بده تا راضی شوند و آنها را از آتش جهنم نجات ده و آنها را با دشمنان ما در سخط خود جمع نفرما.
( - سخط: خشم گرفتن. )